Soloprogramma 2012-2013

Voor het volgende seizoen bied ik een programma aan met een aantal hedendaagse componisten, zoals Graham Fitkin, Simeon ten Holt en Chiel Meijering, met Argentijnse tango’s van Astor Piazzolla en met diverse werken van Claude Debussy wiens 150e geboortejaar het is in 2012.
Het programma ziet er als volgt uit:
Claude Debussy: Images Oubliés; Masques
Simeon ten Holt: Soloduivelsdans IV
Chiel Meijering: Baille de Mascaras (2007)
Astor Piazzolla: Nightclub 1930; Cafe 1960
Graham Fitkin: Relent (1998)
Kathryn Stott: http://www.youtube.com/watch?v=C9GhNxOcyWs&noredirect=1

Over dit programma:
De Soloduivelsdans van Simeon ten Holt speel ik al wat langer, maar het blijft altijd weer een spannend stuk, zowel voor de luisteraar als voor mij. Wat mij betreft zit dat in de repetitieve beweging van de linker- en rechterhand, die gewaarborgd continu moet zijn om het effect te bereiken dat Simeon ten Holt voor ogen had. Het stuk begint in de laagte, en met relatief weinig geluid, gestaag wordt er opgebouwd naar een climax die hypnotiserend is, vanwege de alsmaar doorgaande beweging, en de felle accenten die een steeds belangrijkere rol gaan spelen naarmate het stuk vordert. Daarbij schrijft hij voor de hele compositie “senza pedale” voor, zo is alles ook nog eens heel goed te volgen, en kun je niet even iets “bedekken” door middel van pedaalgebruik. Vanwege de concentratie die het vraagt is het een echte uitdaging voor mij en voor het publiek.
Van Claude Debussy heb ik twee composities uitgezocht die wat minder bekend zijn, maar daarom niet minder mooi. Ik kijk erg uit naar het spelen met klank, kleur en sfeer in deze stukken. Images Oubliés (1894) zijn bestaat uit 3 delen: Lent; Souvenir du Louvre; en Quelques aspects de “Nous n’irons plus au bois” parce qu’il fait un temps insupportable. Debussy werkte min of meer tegelijkertijd aan Pelleas et Mellisande en Prelude a l’apres midi d’un faune. Het laatste deel bevat het thema van het liedje “We gaan niet meer naar het bos”, wat hij later ook in Jardins sous la pluie (1903) heeft gebruikt. De titel is enigszins ironisch want er staat: Enkele aspecten van “We gaan niet meer naar het bos” omdat het rotweer is.
Van Astor Piazzolla speel ik twee delen uit Histoire de Tango. Veel van zijn composities laten een combinatie zien van melancholie/weemoedigheid, hoop en aantrekkelijke ritmische spanning. Het is aan de ene kant hele toegankelijke muziek, aan de andere kant is hij nooit oppervlakkig. Ik speel zijn muziek heel graag omdat het emotionele muziek is, die vraagt om de piano te laten zingen, spreken, grommen en fluisteren…
Omdat ik het altijd leuk vind om composities te spelen van nog levende componisten heb ik behalve de Soloduivelsdans van Simeon ten Holt, nog twee andere componisten op het programma: Graham Fitkin en Chiel Meijering. De compositie van Chiel Meijering is wat dromerig en Graham Fitkin gebruikt spannende ritmes; beiden laten veel invloed van popmuziek horen.